کاربرد قبل از برداشت پلی‏ آمین‏ ها بر ویژگی‏ های کیفی و عمر پس از برداشت میوۀ کیوی رقم هایوارد

مهم‏ترین مشکلات میوۀ‏ کیوی طی انبارمانی، عارضۀ نرم‏شدگی و آلودگی میکروبی است. برای رفع این مشکلات تیمار قبل از برداشت پوتریسین و اسپرمیدین بر پتانسیل انبارمانی میوۀ کیوی رقم هایوارد بررسی شد. محلول‏پاشی برگی غلظت‏های مختلف پوتریسین (0، 1 و 2 میلی‏مولار) و اسپرمیدین (0، 1 و 2 میلی‏مولار) 40 و 20 روز قبل از برداشت انجام شد. ویژگی‏های مختلف میوه در زمان‏های صفر (قبل از شروع انبارمانی)، 11 و 14 هفته پس از برداشت ارزیابی شد. میوه‏ها در زمان بلوغ تجاری ( Brix2/6 TSS=) برداشت و به‌مدت 14 هفته در دمای 1±5/1 درجۀ سانتی‏گراد و رطوبت نسبی 90‌ـ 95 درصد انبار شدند. نتایج نشان داد که بیشترین میزان سفتی (09/3 کیلو‏گرم‏ نیرو) مربوط به برهمکنش سطح 2 میلی‏مولار پوتریسین و اسپرمیدین و کمترین میزان آن (16/2 کیلوگرم نیرو) مربوط به تیمار شاهد بود. کمترین میزان فعالیت میکروبی، مالون‏دی‏آلدهید و کاهش وزن مربوط به میوه‏های تیمار‌شده بودند. میزان فعالیت ضد اکسیدانی، ترکیبات فنلی و کلروفیل کل تحت‌تأثیر تیمارها واقع شدند و بالاترین مقدار آن‏ها متعلق به سطوح مختلف پوتریسین و اسپرمیدین بود. تغییرات شاخص‏های مختلف رنگ، ویتامین ث، مواد جامد محلول کل، اسید کل و pH در میوه‏های تیمار‌شده نسبت به شاهد به تأخیر افتادند. به‏طور‌کلی، تیمارهای پوتریسین و اسپرمیدین سبب تأخیر در نرم‏شدگی و کاهش فعالیت میکروبی میوه‏ها در طول انبارمانی شدند.